Brazilië staat bekend als het land van de carnaval, dit is het Braziliaanse feest dat de grootste weerklank vindt in de wereld, maar wat de meeste buitenlanders niet weten is dat er nog een ander feest is dat ook de cultuur van het Braziliaanse volk typeert: dit zijn de zogenaamde festas juninas, die de dagen vieren van drie katholieke heiligen, o Santo Antão (Sint-Antonius) (13 juni), o Santo João (Sint-Jan) (24 juni) en o Santo Pedro (Sint-Pieter) (29 juni).
Geschiedenis
Omdat de katholieke kerk de heidense feesten niet zomaar uit Europa kon bannen, nam zij ze vaak op in haar kalender. Zo werden de oogstrituelen (rituais de colheita) tijdens de zonnewenden (o solstício de verão) onderdeel van de herdenkingen van de heiligen die in de maand juni werden gevierd. Eenmaal in Brazilië aangekomen, werd deze mengelmoes aangevuld met elementen die nog verder af stonden van de Europese cultuur, versmolten met Afrikaanse en inheemse (ameríndias) tradities en met een feestelijker en kleurrijker karakter, bereikte het de vorm die het nu heeft. Aanvankelijk heette het feest festas joaninas, verwijzend naar Sint-Jan, later kreeg het de naam festa junina (junifeest), verwijzend naar de maand juni.
Hoe ziet het feest eruit?
Het feest, gestimuleerd door de kerk, was ook een reden voor organiseren van een bazaar, een soort van braderie om geld in te zamelen, daarom heeft het feest veel barracas met spelletjes. Er zijn ook wedstrijdjes tussen de deelnemers. De meest voorkomende zijn a pescaria, zaklopen, eierlopen, pau de sebo en correio de amor. De omgeving is versierd met kleurrijke vlaggen, er wordt vuurwerk afgestoken en men speelt pular fogueiras (het springen over vreugdevuren). Deze traditie van het aansteken van een vreugdevuur is een verwijzing naar het verhaal van het Bijbelse personage Isabel (Elisabet) die, om haar nicht te vertellen dat haar zoon was geboren, een vuur maakte om met de rook de komst van Joao Baptista (Johannes de Doper) aan te kondigen.
A Quadrilha (Quadrille)
Omdat de oogst wordt gevierd, kenmerkt festa junina zich door de tradities van het platteland (ook wel roça genoemd). Mensen "verkleden" (“fantasiam”) zich dan als caipira (boer) - een stereotype term om een persoon te beschrijven die in een agrarische regio woont en die het stadsleven niet kent. Deze brincantes dragen over het algemeen geruite kleding die meestal erg kleurrijk is en bewerkt (remendadas) met kleine lapjes (retalhos), strohoeden en de vrouwen dragen vlechten in hun haar. Ze schminken ook sproeten, snorren en zelfs ontbrekende tanden.
De muziek van het feest is forró, een muziekgenre dat voornamelijk accordeons en triangels gebruikt en zich richt op het leven en de strijd van de mensen op het platteland. Forró is, samen met samba, het meest aanwezige ritme in de tradities van de Braziliaanse cultuur. Het hoogtepunt van het feest in juni is de show van de quadrille, een dans die opkwam in de balzalen van het Parijse hof en die in Brazilië komisch elementen kreeg. Het is een soort spottende imitatie van het gedrag van de aristocratie. Paren "verkleed" als boeren imiteren met ingestudeerde choreografieën en grappen hovelingen die de quadrille dansen.
Ter ere van santo casamenteiro (de koppelaarsheilige), Sint-Antonius, wordt een klassiek verhaal - heel gebruikelijk in een conservatief verleden - op humoristische wijze opgevoerd tijdens de uitvoering van de quadrille. Het is de plattelandsbruiloft met in de hoofdrol de priester, de sheriff en de bruid en bruidegom. In het verhaal maakt een jonge man een meisje zwanger en probeert te vluchten, maar haar vader, uit angst voor de schande (vexame) van het hebben van een zwangere ongetrouwde dochter, belt de sheriff die de jongen dwingt om tegen zijn wil te trouwen. In sommige versies van de quadrille verschijnt ook nog een ex-vriend van de bruid die de bruiloft probeert te voorkomen, maar faalt. Het einde is altijd vrolijk en iedereen viert de verbintenis van het paar.
Comidas Tipicas (lokale gerechten)
Het feest dat de heiligen en de oogst viert, wordt gekenmerkt door lokale gerechten die sterk variëren naargelang de regio van het land, maar de meeste zijn gebaseerd op maïs en pinda's. De meest traditionele delicatessen (guloseimas) zijn bolo de milho (maïscake), pé de moleque (pindakoekje), maçã do amor (liefdesappel) en drankjes zijn quentão en likeur.
June festival across Brazil
The June Parties are popular in all of Brazil, but more so in the North and Northeast of the country. They are celebrated in gigantic proportions, with some being bigger than Carnival itself in many states. In these regions, the June Parties are more commonly celebrated as Festas de São João, and Saint John's Feast Day in particular is a public, government holiday. Frequently, entire families that reside in large cities travel to the interior. In these places, the festivities are larger and more traditional. The city that is considered to have the best of these is Campina Grande in the state of Paraíba, and the biggest of all the parties takes place in São Luís do Maranhão.
June Parties in the current world
Recently, some June Party traditions have suffered criticism. One of the complaints is in relation to the use of stereotypes about the rural population. In the past, the distinction between country people and city was very clear. There was some degree of prejudice from city folk towards rural people who lived in isolation and with less access to information. As this is no longer true, a portion of the rural population criticizes the hillbilly stereotype that makes up a significant part the party.
Another criticism is the growing "carnivalization" of the tradition. Increasingly, the June festival, long considered a part of Brazilian cultural heritage, has been losing its emphasis on religion. Instead, it is being replaced by large festivals, with an emphasis on performances by music groups, many of them using different, non-forró rhythms.
Finally, we currently see criticism from followers of Pentecostal churches. Protestantism have grown rapidly in Brazil. And their followers do not allow their children to participate in the festival that takes place in the school, as they consider it a celebration of Catholic saints not recognized as sacred by Protestants. To prevent these students from feeling excluded, some schools are changing the name of the celebration or simply removing them from their schedule.
Festa Junina in heel Brazilië
In het hele land is festa junina populair, maar in de regio's Noord en Noordoost neemt het gigantische proporties aan en kan het in veel staten groter worden dan carnaval. In die regio's is festa junina beter bekend als het feest van São João, in die regio's is de dag van São João een feestdag en vind er een enorme verplaatsing van gezinnen uit de grote steden naar het platteland plaats, plekken waar de feesten groter en traditioneler zijn. De stad waar het feest als het beste van Brazilië wordt beschouwd, is Campina Grande in de staat Paraíba, maar het grootste van alle feesten vindt plaats in São Luís in Maranhão.
Festa Junina in de huidige wereld
In de afgelopen decennia, echter, zijn sommige tradities van festa junina onderhevig geweest aan kritiek en verandering in haar essentie. Eén daarvan heeft te maken met het gebruik van stereotypen met betrekking tot de plattelandsbevolking. In het verleden waren het platteland en de stad ver van elkaar verwijderd en was er daadwerkelijk een denigrerend houding van de mensen uit de stad ten opzichte van die van het platteland die geïsoleerd leefden en met minder toegang tot informatie. Nu deze situatie tegenwoordig is veranderd, bekritiseert een deel van de plattelandsbevolking het stereotype van de boer dat het feest kenmerkt.
Een ander punt van kritiek is de toenemende "carnavalisering" van de traditie. In toenemende mate verliest festa junina, dat wordt beschouwd als Braziliaans cultureel erfgoed, haar nadruk op religie en maakt het plaats voor grote festivals die alleen gericht zijn op optredens van bands en velen van hen met ritmes die geen forró zijn.
En tot slot zien we momenteel commentaar van aanhangers van de Pinkstergemeente, een religie die in Brazilië in een snel tempo groeit. Deze gelovigen staan hun kinderen niet toe om deel te nemen aan het feest dat deel uitmaakt van de schoolkalender, omdat het een viering is van katholieke heiligen die door protestanten niet als heilig worden erkend. En om te voorkomen dat deze leerlingen zich buitengesloten voelen, veranderen sommige scholen de naam van de viering of sluiten ze deze gewoon uit van hun rooster.
Het land van carnaval?
Nu ken je festa junina, het grootste feest in Brazilië na carnaval. Of kunnen we het wintercarnaval noemen? Wat we in ieder geval weten, is dat het land van de carnaval ook het land van festa junina is, aangezien geen enkel ander katholiek land zoveel middelen aanwendt voor dit feest als Brazilië. Volgens het ministerie van Toerisme kende het economische verkeer in 2023 2 miljard R$ aan financieel rendement. In São Paulo leverde het festival 15.950 banen op. De vieringen vullen ook de accommodatiefaciliteiten in het hele land. De bezettingsgraad in hotels in sommige steden is zelfs 95%. Feit is dat dit een land is dat weet hoe je moet feesten, het is de kunst om de dagelijkse pijn van zo’n ongelijke samenleving te overstijgen.
Door: Lerares Nubia
SAMENVATTING:
Colheita: het plukken van de vrucht van de boom of uit de grond.
Solstício de verão: het moment waarop een bepaalde pool van de aarde zo ver mogelijk naar de zon is gedraaid.
Ameríndias: een van de manieren om de volkeren te noemen die Amerika al bewoonden vóór de kolonisatie van de Europeanen.
Barraca: kleine beschutting gemaakt van plastic, hout of ander materiaal van waaruit goederen worden verkocht.
Pescaria: een spel van festa junina waarbij met vist op speelgoedvissen die gedeeltelijk zijn ingegraven in een bak met zand en die een verborgen nummer hebben. De speler vangt die vis en zoekt vervolgens uit welke prijs overeenkomt met het nummer.
Pau de sebo: een aantrekkelijk geldbedrag dat boven op een boomstam wordt geplaatst welke is ingesmeerd met een gladde substantie. De speler die erin slaagt om omhoog te klimmen, wint de prijs.
Correio de amor: dit is een bericht verstuurd aan geheime liefde.
Fantasiar: het dragen van een aangepaste outfit, met verwijzing naar een personage. Met carnaval verkleden mensen zich met maskers, of als piraten- of engelenfiguren.
Brincantes: de persoon die, degene die een feest viert.
Remendado: een kledingstuk dat een deel van een ander kledingstuk kreeg om een gaatje te dichten.
Retalhos: een klein stukje van een kledingstuk, een klein stukje stof.
Casamenteiro: iemand die huwelijken aanmoedigt.
Vexame: schandelijke situatie.
Guloseimas: elk zeer smakelijk hapje dat niet noodzakelijkerwijs een maaltijd is.
Quenta: drank op basis van rode wijn, cachaça, kaneel, kruidnagel en gember.
留言